روستای قزلجه آق امام قدمتی طولانی دارد و آثار تاریخی چندی در آن به جا مانده است. زیارتگاه امامزاده محمدبن زید معروف به آق امام و بنای حوزه علمیه همجوار آن، بقایای شهر تاریخی دشت قلعه یا دشت حلقه از آثار تاریخی و دینی روستاست که قدمت طولانی روستا را نشان می‏دهد. مردم روستای قزلجه آق امام به زبان‏های (و لهجه های) ترکمنی، بلوچی، زابلی و فارسی سخن می‏گویند. آن‏ها مسلمان و پیرو مذاهب تسنن و تشیع می ‏باشند. مردم روستای قزلجه آق امام به ویژه زنان در تولید صنایع دستی گلیم، قالی، پشتی قارچین و تابلوفرش نقش مهمی دارند. این روستا با بافت مسکونی پراکنده به صورت خطی امتداد یافته است و مشتمل بر محله‏های قزلجه، منگلی، مرادچله، هلاکو، سیدمختوم و بلوچ است. حاشیه دو رودخانه تیل‏آباد و نوده از مکان‏های تفریحی و تفرجگاهی روستاست. منظره اتراق دو طایفه 'عقیلی' و 'امین‏زاده' در اطراف رودخانه (در زمان کوچ) جذابیت روستا و رودخانه‏ ها را دوچندان می‏ کند. سرسبزی شالیزارهای پیرامون روستا در فصول بهار و تابستان و جایگزینی آن با ترکیبی از رنگ‏های زرد و سبز کشتزارهای کلزا در پاییز و زمستان، زیبایی ویژه ‏ای به روستا می‏ بخشد. فصول بهار، پاییز و زمستان بهترین زمان دیدار از روستاست. از جمله آثار تاریخی و مذهبی روستا می ‏توان به بقعه امامزادگان محمدبن‏زید معروف به آق امام و محمدبن جعفر در یک کیلومتری جنوب روستا و شهر تاریخی دشت قلعه یا دشت حلقه در 4 کیلومتری روستا اشاره کرد. امامزاده روستا در میان شیعیان و اهل سنت احترام ویژه ‏ای دارد. مردم روستای قزلجه آق امام از قومیت‏های مختلف ترکمنی، فارسی و بلوچی تشکیل یافته‏ اند و هر یک آداب و رسوم ویژه‏ ای دارند. ترکمن‏ها در اعیاد مذهبی قربان بایرام (عید قربان)، آراز بایرام (عید فطر)، آق قوئین به برگزاری مراسم خاص این ایام و در میلاد حضرت رسول (ص) به مولودی خوانی می‏ پردازند. مردم این روستا مراسم شب قدر در ماه رمضان و مراسم چهارشنبه سیاه در ماه محرم را برگزار می‏ کنند. ذکر خنجر نیز در مراسم عمومی روستا برگزار می‏ شود. از بازی‏ های محلی روستا، می‏ توان به کشتی محلی ترکمنی، اسب سواری، کشتی آلیش، چوب بازی و رقص خنجر اشاره نمود. در رقص خنجر، مردم ترکمن با حرکاتی موزون و هماهنگ در حالی که لباس سنتی بر تن دارند، دست در گردن یکدیگر به دور فرد شمشیر‏دار حلقه می‏ زنند و ذکر می‏ خوانند و در هنگام خواندن ذکر 6 تا 8 نفر دیگر نیز به وسط حلقه می‏ آیند و با گروه همنوا می‏ شوند. این رقص زیبا با هیجان و فریاد زیادی همراه است و آن‏ قدر ادامه پیدا می‏ کند تا یکی از رقصندگان از شدت التهاب غش کند. در این هنگام شمشیردار به گوش او غزلیاتی می‏ خواند تا به هوش بیاید. استفاده از انواع آوازها و آهنگ ‏های محلی به زبان‏های بلوچی و ترکمنی همراه با سازهای سنتی (نی، دوتار، کمانچه و دهل) و نیز آوازخوانی گروه‏های سرود سنتی ترکمنی در مراسم عروسی و جشن‏ های مردم روستا متداول است. پوشاک غالب مردان روستا همانند پوشش مردم شهرهای کوچک است. تعدادی از مردان به ویژه ترکمنان از کلاه پشمی و نخی استفاده می ‏کنند. با این حال، مرسوم است که همه مردم در جشن‏های محلی و مراسم خاص لباس محلی بر تن کنند. پوشش غالب زنان روستا همان لباس محلی است. زنان ترکمن از پیراهن بلند، آلین دانگی و روسری ‏های بلند (یایلیق) با طرح‏ها و رنگ‏های زیبا استفاده می ‏کنند. زنان بلوچی و زابلی نیز لباس‏های محلی خاص خود را بر تن می‏ کنند. صنایع دستی روستا شامل انواع قالی، قالیچه، نمد، تابلوفرش دست بافت و پشتی قارچین است که به عنوان سوغات نیز قابل خریداری است. غذاهای محلی چگدرمه، آبگوشت، کباب و انواع خورشت‏ها در روستا تهیه می‏ شود. مواد لبنی شیر، ماست، کره و پنیر نیز به وفور یافت می‏ شود. طبخ انواع ماهی، انواع آش و برنج نیز در روستا رایج است. قزلجه آق امام از توابع بخش مرکزی شهرستان آزادشهر است.